Σι Γιούνγκ Σιάνγκ 释永祥 (Shì Yǒng Xiáng, 1913 – 1987)

Στις 18 του ίδιου μήνα ο μοναχός Γιούνγκ Σιάνγκ λαμβάνει είδηση ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει και την ίδια μέρα με εντολή του ηγούμενου αποχωρεί από το ναό σε ηλικία 16 ετών παίρνοντας μαζί του τα αντίγραφα των βιβλίων. Λίγους μήνες μετά λαμβάνει ένα γράμμα από το δάσκαλο Ντε Τσαν 德禅 που τον πληροφορούσε ότι ο στρατός έκαψε σχεδόν ολοσχερώς το ναό Σαολίν ζητώντας του να κρατήσει μυστικά τα αντίγραφα και να μην επιστρέψει μέχρι να αποκατασταθεί η ειρήνη στην Κίνα. Αδυνατώντας να βρίσκεται δίπλα στα αδέρφια του που μάχονταν ο νεαρός μοναχός Γιούνγκ Σιάνγκ  έκλαιγε συνεχώς. Τρεις φορές προσπάθησε να επιστρέψει στο ναό Σαολίν αλλά η οικογένειά του τον εμπόδισε. Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια μέχρι η Κίνα να απελευθερωθεί και η νέα κυβέρνηση να ανακαινίσει αρκετές φορές το ναό Σαολίν κατά τη διάρκεια αυτής της νέας περιόδου. Το έτος 1979 αποφασίστηκε το εκ νέου άνοιγμα του ναού Σαολίν  και ένα χρόνο αργότερα ο μοναχός Γιούνγκ Σιάνγκ  πήρε τα βιβλία που έκρυβε πίσω από τον τοίχο του σπιτιού του και επέστρεψε στο ναό Σαολίν. Ο δάσκαλος Ντε Τσαν 德禅  μαζί με άλλους μοναχούς που είχαν κρυφτεί στα βουνά και γλίτωσαν από την πυρκαγιά του 1928, ευχαρίστησε το μοναχό που προστάτεψε τα βιβλία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα λέγοντας συγκινημένος:  «Aν δεν είχατε κινηθεί έξυπνα όταν ήσασταν νέος θα είχε χαθεί μεγάλος θησαυρός του μοναστηριού Σαολίν! Να είστε ευλογημένος! Α Μι Τουο Φο!"

Την ίδια στιγμή η κινεζική κυβέρνηση αποφασίζει να αρχίσει τη συλλογή, οργάνωση και προώθηση του Σαολίν Κουνγκ Φου, σε συνεργασία με την Τοπική Διοίκηση και την Ομοσπονδία Πολεμικών Τεχνών και Αθλητισμού.

Το χειμώνα του 1982 ο μοναχός Γιούνγκ Σιάνγκ αρρωσταίνει βαριά στα πνεύμόνια, σε σημείο που να έχει μέχρι και αιμόπτυση. Δεν επιτρέπεται να φάει και να πιεί κανονικά και πρέπει να παραμείνει στο κρεβάτι ενώ μόλις και μετά βίας μπορεί να κινηθεί. Εν τω μεταξύ ακούγοντας για μια ομάδα ανθρώπων που συλλέγουν πληροφορίες για την αναστήλωση του Σαολίν ζητά την βοήθεια ενός μοναχού, του Ντε Ουέν και υποβασταζόμενος από ένα ραβδί για να τον βοηθήσει να περπατήσει οδηγείται στην συνάντηση για να βοηθήσει στην ολοκλήρωση των βιβλίων Σαολίν Τσουάν Που (Shaolin Quan Pu) την νέα έκδοση και Σαολίν Τσιν Να Φα (Shaolin Qin Na Fa).

Το 1983 η ασθένειά του επιδεινώθηκε. Κάθε μέρα ήταν και χειρότερα σε σημείο που το πρόσωπο του είχε κιτρινίσει και τα πρώτα σημάδια του τέλους του ήταν εμφανή... Ο ηγούμενος του ναού Σαολίν ερχόμενος σε επαφή με την οικογένειά του, τον παροτρύνει να μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Τσανγκτσούν. Πριν από την αναχώρηση του από το μοναστήρι Σαολίν ο Γιούνγκ Σιάνγκ δίνει κάποια βιβλία στον μοναχό Ντε Ουέν και με δάκρυα στα μάτια του λέει:

 «Δεν έχω άλλες δυνάμεις και δεν μου απομένει πολύς χρόνος ζωής ακόμη. Σου δίνω αυτά τα βιβλία ως κληρονομιά για τις μελλοντικές γενιές ούτως ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν και  να αναπτύξουν το πραγματικό Σαολίν Κουνγκ Φου.»

Έτσι ενώ ο ίδιος το 1987 πέθανε λόγω της ασθένειας που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια, μεγάλο μέρος τους θησαυρού του Σαολίν έζησε και παρέμεινε ζωντανό μέχρι τις μέρες μας χάρις σε εαυτόν.

*