Οι "Λόγχη των 13 βημάτων", Σι Σαν Τσιάνγκ 少林十三枪 (Shí Sān Qiāng) βασίζονται σε 13 βασικές κινήσεις με την λόγχη. Εδώ είναι όλες οι βασικές κινήσεις πρώτης ανάγκης σε πραγματική μάχη με δόρυ. Οι μοναχοί Σαολίν έχουν μια μεγάλη φήμη στην χρήση του δόρατος κερδίζοντας ένδοξες μάχες σε περασμένες εποχές.
Στην δυναστεία Μινγκ 明朝 (Míng 1368 - 1644), ένας ειδικός στην τεχνική της λόγχης, ο "Ου Σου" 吴殳 (Wú Shū) στο βιβλίο του "Ασκήσεις Χεριών" Σόου Μπι Λου 手臂錄 (Shǒu Bì Lù), αναφέρει: "H μέθοδος του κονταριού Σαολίν έχει θεϊκή προέλευση και είναι διάσημη από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα. Κι εγώ ο ίδιος ασχολήθηκα πολύ με αυτή. Πραγματικά, είναι υψηλή σαν τα βουνά και βαθιά όπως οι θάλασσες. Μπορεί ειλικρινά να ονομαστεί υπέρτατη τεχνική... Ωστόσο σαν όπλο η λόγχη είναι τελείως διαφορετική από το κοντάρι. Η αρχαία παροιμία λέει: Η λόγχη είναι ο βασιλιάς όλων των όπλων, ενώ το κοντάρι είναι ένας ακόλουθος στο κτήμα του. Πράγματι, έτσι είναι... Όμως οι μοναχοί Σαολίν δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Χρησιμοποιούν τη λόγχη και το κοντάρι σαν να ήταν παρόμοια όπλα".
Η λόγχη και το μυαλό πρέπει να είναι ένα. Η τεχνική από μόνη της είναι ανεπαρκής και το πνεύμα από μόνο του δεν είναι αρκετό. Στο οπλοστάσιο του Σαολίν Κουγκ Φου, η Κινέζικη Λόγχη θεωρείται "ο βασιλιάς των όπλων”. Η λόγχη μαζί με το τόξο και την σπάθα - Κουαν Ντάο 关刀 (Guān Dāo) ήταν τα κυριότερα και παλαιότερα όπλα των απλών στρατιωτών πεζικού στην Αρχαία Κίνα. Από πλήθος φορμών Σαολίν με την λόγχη, αυτή που εξασκείται ευρύτερα ονομάζεται η μορφή "Η Λόγχη των 13 βημάτων". Ο Σι Χουνγκ Τσουάν 释洪转 (Shì Hóng Zhuǎn) 12ης γενιάς Σαολίν πολεμιστών - μοναχών, δημιούργησε αυτή την φόρμα το 1561.
Η απήχηση αυτή της φόρμας οφείλεται στα ισχυρά της θεμέλια και στον πλούτο της από τεχνικές. Περιέχει πολλές επαναλήψεις από διάφορες βασικές κινήσεις, όπως το εξωτερικό μπλοκ, η εσωτερική απόκρουση και οι ξιφισμοί. Πέρα από την φόρμα της λόγχης των 13 βημάτων, πολλές ακόμη φόρμες εξασκούνται ευρέως: η λόγχη των 18 βημάτων, των 27, των 36, των 48, η λόγχη που "Τυλίγει το Μετάξι", η λόγχη του "Μεγάλου Άνθους" κ.α. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της μορφής οπλισμού Σαολίν, είναι δυναμικές παραλλαγές του σώματος. Έχει ανάλαφρα και χορευτικά βήματα, συνδυάζει ταχύτητα, ισορροπία, ευελιξία, ευκαμψία, απαλότητα, επέκταση (φτάνει μακριά το κάρφωμα της λόγχης), καθώς ταυτόχρονα αποπνέει κοσμιότητα και μεγαλοπρέπεια. Το πνεύμα της είναι σαν του Δράκου που "αναδύεται από την θάλασσα". Το δόρυ επίσης ονομάζεται ο «βασιλιάς των όπλων", γιατί δύσκολα αντιμετωπίζεται καθώς υπερέχει λόγο ευελιξίας και δύναμης σε σχέση με άλλα όπλα. Η λόγχη είναι μακρυά και έχει ένα αιχμηρό σημείο. Ένα μικρό πλήγμα στον σώμα του αντιπάλου μπορεί να προκαλέσει ένα θανατηφόρο τραυματισμό.
Οι λόγχες είναι ελαφριά όπλα με μεγάλη λαβή. Στις μέρες μας φτιάχνονται κανονικά από λευκό εύκαμπτο ξύλινο κοντάρι με μεταλλική μύτη και κόκκινες φούντες φτιαγμένες από τρίχα αλόγου. Οι κόκκινες φούντες υπηρετούν διάφορους σκοπούς. Ο πρώτος είναι ο αντιπερισπασμός: η φούντα τραβάει την προσοχή του αντιπάλου από την λόγχη και καθώς η φούντα ακολουθεί τις κινήσεις της λόγχης, ο αντίπαλος παραπλανάται με το να νομίζει ότι η λόγχη κινείται πιο αργά απ’ ό,τι πραγματικά κινείται. Ο δεύτερος σκοπός είναι η προστασία: την στιγμή που η λόγχη τρυπήσει τον στόχο, το αίμα μπορεί να κυλίσει από την λεπίδα στο κοντάρι της λόγχης, κάνοντας την λαβή ολισθηρή και δύσκολη να την κουμαντάρεις. Όταν το αίμα στεγνώσει, ο στύλος μπορεί να είναι πολύ κολλώδης και να κάνει ζημιά στην χρήση του όπλου. Η φούντα χρησιμοποιείται, για να απορροφά το αίμα και να κρατάει την λαβή καθαρή και στεγνή.
Μία άλλη λειτουργία της φούντας είναι το να δίνει στον χειριστή της λόγχης μία καλύτερη ιδέα του πόσο μακρυά τρύπησε η μύτη της λόγχης τον αντίπαλο (δεδομένου ότι η λόγχη είναι ένα μακρύ όπλο, αυτό είναι δύσκολο να το κρίνει κανείς). Τεχνικές της λόγχης περιλαμβάνουν: ξιφισμούς, χτυπήματα με φάλτσο, ραπίσματα και κονταροκτυπήματα. Η λόγχη, όπως το ίσιο σπαθί, επίσης κάνει χρήση πολλών ελικοειδών τεχνικών και βοηθάει στο να συγκεντρωθούν οι εσωτερικοί ελιγμοί στο σώμα. Η λόγχη είναι καταπληκτική στην εξάσκηση του σώματος, καθώς ανοίγει τις ωμοπλάτες και περιστρέφει τους γοφούς και τους ώμους σε αρμονία με την σπονδυλική στήλη. Η λόγχη είναι επίσης καταπληκτική στο να αναπτύξει δύναμη στην μέση και στο κέντρο του σώματος καθώς επίσης και στο να αναπτύξει δύναμη στις τεχνικές γροθιάς. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις διάφορες τεχνικές ξιφισμών της λόγχης, αυτές απαιτούν διαφορετικές, ακριβείς, γρήγορες και δεξιοτεχνικές κινήσεις ποδιών, όπως επίσης και θέσεις χεριών και όλα αυτά εξαρτώνται από τον επιδιωκόμενο στόχο.
Από την στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος της λόγχης αποτελείται από ένα μακρύ ραβδί, μερικοί θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι η λόγχη και το κοντάρι είναι πολύ παραπλήσια όπλα. Παρόλα αυτά τα χαρακτηριστικά τους διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Το κοντάρι είναι σαν μία άγρια τίγρη - ταχύ, δυνατό και επιθετικό. Η λόγχη, από την άλλη πλευρά, είναι όπως ο μυθικός πετούμενος δράκος - ευκίνητη, εξακοντίζεται στον αέρα και χτυπάει με έναν πολύ κομψό/αέρινο και ισχυρό τρόπο. Την λόγχη είναι πολύ πιο δύσκολο να την τιθασεύσεις από το κοντάρι. Υπάρχει ένα παλιό κινέζικο ρητό που λέει: "Προκειμένου να τιθασεύσεις το κοντάρι χρειάζονται 100 μέρες σταθερής εξάσκησης. Προκειμένου να τιθασεύσεις την λόγχη χρειάζονται 1000 μέρες σκληρής εξάσκησης!” Η εξάσκηση δεν θα φέρει τελειότητα - μόνο η τέλεια εξάσκηση μπορεί να φέρει την τελειότητα. Αυτό είναι κάτι για να θυμάστε κατά την διάρκεια της προπόνησης. Ενώ κανείς μπορεί να αφιερώνει πολλές ώρες προπόνησης με την λόγχη, αυτό που θα οδηγήσει στον απόλυτο έλεγχο της, είναι η ποιότητα της προπόνησης .
Όταν ξεκινούν να μαθαίνουν την λόγχη, πολλοί εξασκούμενοι στο Κουγκ Φου το βρίσκουν δύσκολο να χρησιμοποιήσουν σωστά την μέση. Σε αντίθεση με το κοντάρι, η λόγχη απαιτεί ακόμη περισσότερη κίνηση στην μέση. Οι σωστές βασικές κινήσεις ξεκινούν με καλές κινήσεις μέσης "yofa”. Ενώ οι κινήσεις της μέσης είναι απαραίτητες σε πολλές φόρμες και όπλα στο Κουγκ Φου και στο Γου Σου, όταν εξασκείς την λόγχη, αυτές είναι εξαιρετικής σημασίας. Οι τεχνικές της λόγχης απαιτούν καλή και ευλύγιστη μέση προκειμένου να εκτελεστούν ορθά. Όταν κρατάς την λόγχη, το μπροστινό χέρι δίνει έλεγχο και σταθερότητα στις τεχνικές σου ενώ το πίσω χέρι (συχνά τοποθετείται κοντά στην μέση) χρησιμοποιείται για να σημαδεύει και να απωθεί.
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να κρατάς μία λόγχη και στο να κάνεις όντως τεχνικές και εφαρμογές. Το σωστό κράτημα της λόγχης μπορεί να είναι δύσκολο να το καταλάβεις στην αρχή, αλλά με εξάσκηση οι κινήσεις γίνονται δεύτερη φύση. Το να μπορείς να έχεις τον απόλυτο έλεγχο του όπλου απαιτεί υπομονή. Όταν εξασκείσαι με την λόγχη, χρειάζεται να καρφώσεις τα μάτια σου στον στόχο. Όταν εκσφενδονίζεις την λόγχη, συνδύασε το όπλο με το μυαλό σου, τα χέρια και τα πόδια. Η λόγχη σου πρέπει να εκσφενδονίζεται σας δράκος αναδυόμενος από την θάλασσα. Η κίνηση πρέπει να περικυκλώνει το σώμα του αντιπάλου. Θυμήσου, κράτα τα μάτια σου στην μύτη της λόγχης.
Οι τεχνικές της λόγχης είναι σχεδιασμένες, για να διδάσκουν τις αρχές και την σημασία της ρευστότητας, της χάρης, της ομαλότητας, της επίθεσης βασισμένης στην ακρίβεια και στις τεχνικές άμυνας. Μερικές τεχνικές λόγχης συμπεριλαμβάνουν τρυπήματα, ξιφισμούς, κύκλους, απωθήσεις, κεντρίσματα, κρατήματα και στριψίματα. Ένας πολύ σημαντικός κανόνας είναι να κρατάς την λόγχη σφιχτά και κοντά στο σώμα. Το να κρατάς την λόγχη κοντά στο σώμα είναι το κλειδί για καλή στήριξη. Υπάρχει ένα παλιό ρητό: "Για να κάνεις κτήμα σου οποιαδήποτε τεχνική λόγχης, κανείς πρέπει να συγχωνεύσει το σώμα την λειτουργία της”. Με άλλα λόγια, συγκέντρωσε το βλέμμα σου σε ένα σημείο χωρίς να αφήνεις τα μάτια σου από αυτό. Από εκεί, το "Τσι" (ζωτική δύναμη) και το μυαλό θα βυθιστούν και το μέσα σου με το έξω σου θα συνδυαστούν μεταξύ τους. Το να συγκεντρώσεις το μυαλό και το βλέμμα σου σε ένα και μοναδικό σημείο είναι απαραίτητο όταν εξασκείσαι στην λόγχη.
Η καλύτερη συμβουλή όταν αναλαμβάνει κανείς την μελέτη της Σαολίν λόγχης είναι να ξεκινήσει αργά και να ξεκινήσει την προπόνησή του με το κοντάρι. Το κοντάρι θα βοηθήσει τον εξασκούμενο να κατανοήσει τα βασικά. Αυτές οι βασικές τεχνικές θα ωφελήσουν τον μαθητή όταν προχωρήσει στην Κινέζικη λόγχη. Η λόγχη, καθώς είναι πιο επικίνδυνη από το κοντάρι, απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή και ικανότητες. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι περισσότεροι - αν όχι όλοι - δάσκαλοι του Κουγκ Φου μαθαίνουν στον μαθητή το κοντάρι πριν του επιτρέψουν να εξασκηθεί στην λόγχη. Η προπόνηση με την λόγχη απαιτεί εξαιρετικό ζήλο, μιας και είναι ένα πολύ επικίνδυνο όπλο. Επιπλέον, δεν γίνεται να τονιστεί παραπάνω, το πόσο πολλή υπομονή χρειάζεται κανείς, όταν εξασκείται στην λόγχη. Πέρα από το ότι είναι ένα επικίνδυνο όπλο, είναι ακόμη και ένα όπλο-πρόκληση (απαιτητικό) για να μάθει κανείς. Ακολουθώντας αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, ο μαθητής θα γίνει ικανός (καταρτισμένος) στην εξάσκηση της λόγχης.