|
Ο σεβασμιότατος δάσκαλος Σι Σου Σι ήταν ο αναπληρωτής ηγούμενος του ναού Σαολίν, μετά από τον θάνατο του ηγούμενου Σι Σινγκ Τσενγκ 释行正 (Shi Xing Zheng 1914 - 1987). Γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου του 1924 και το κοσμικό του όνομα ήταν Τζενγκ Τζιν Τσόου 耿金柱 (Geng Jin Ζhou). Πήγε στο ναό το έτος 1936 στην ηλικία των 12 ετών.
Έζησε μια απλή ζωή όπως όλοι ιερείς Σαολίν, κάτω από την καθοδήγηση του δασκάλου του Σι Σινγκ Τσενγκ, μελετώντας κάθε μέρα το Γου Κουνγκ και την βουδιστική διδασκαλία. Όπως όλοι οι μοναχοί Σαολίν εργαζόταν για τη συντήρηση και την αναδημιουργία των αιθουσών του ναού Σαολίν. Στην ηλικία των 18 χρίστηκε μοναχός.
Στην αρχή της δεκαετίας του ’40 ταξίδεψε, επισκεπτόμενος κάθε βουδιστικό ναό στην Κίνα, σε μία προσπάθεια του να διαδώσει τις Σαολίν διδασκαλίες. Το έτος 1942 στάλθηκε στην πόλη Σιάν 西安 (Xian) της επαρχίας Σαν Σι 陕西 (Shan Xi) στο ναό Τα Σινγκ Σαν 大兴善寺 (Da Xing Shan Si).
Επέστρεψε στο ναό Σαολίν στο τέλος της επανάστασης και ήταν ένας από τους βασικούς μοναχούς που αναβίωσαν την παράδοση των Σαολίν. Όταν ο Σι Σινγκ Τσενγκ "έφυγε", ανέλαβε το πατριαρχικό γραφείο. Ο δάσκαλος Σι Σου Σι κτυπήθηκε από τη νόσο του Πάρκινσον (μια ασθένεια που κάνει τα μέλη του σώματος με την πάροδο του χρόνου να τρέμουν και να παραλύουν). Όταν η ασθένεια επιδεινώθηκε έπρεπε να αφήσει την θέση του ηγούμενου όπως αναμενόταν. Ζούσε πλέον στο κυρίως κτήριο του ναού Σαολίν και πολύ σπάνια δεχόταν, ή δεν δεχόταν πια καθόλου επισκέπτες. Έκτοτε τον φρόντιζε η ανιψιά του, κόρη του αδελφού του, που από έξι ετών που έχασε τον πατέρα της βρισκόταν δίπλα του. Βέβαια προστατεύονταν και συνοδεύονταν από τους μοναχούς Σαολίν συνεχώς.
Ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς μοναχούς Σαολίν, αποκαλούμενος και ως "Ο μοναχός με την καλή καρδιά". Ήταν δάσκαλος των περισσότερων γενεών Ντε 德 (De) και Σινγκ 行 (Xing) μοναχών του ναού Σαολίν.
Έφυγε από την ζωή, στις 8 Μαρτίου του 2006 |