Άφιξη στην Ιερά Μονή του Σαολίν

Σύμφωνα με μία αρχαία επιγραφή με τίτλο «Καταγραφές των αρχαίων Βουδιστικών μοναστηριών της πόλης Λούο Γιανγκ 洛阳 (Luo Yang)» που γράφτηκε το 547 μ.Χ., λέγεται ότι ο Μποντιντάρμα έμεινε στο ναό Γιούνγκ Νινγκ (Yung Ning) ο οποίος απέχει 35 μίλια από το ναό Σαολίν, για να επιβλέψει το χτίσιμο μίας παγόδας ύψους 400 ποδιών που η κορυφή της φαινόταν από πενήντα χιλιόμετρα μακριά. Εκεί δέχτηκε τον πρώτο του μαθητή, το μοναχό Σένγκ Φου (Sheng Fu 467-528 μ.Χ.)

Μόλις ολοκληρώθηκε η κατασκευή της παγόδας, ξεκίνησε για τον αρχικό προορισμό μαζί με το μαθητή του. Δυστυχώς ο Σένγκ Φου δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι το ναό Σαολίν και πέθανε σε ηλικία 61 ετών λίγο πριν φτάσουν.

Μόλις έφτασε στο ναό, τον υποδέχτηκε ο παλιός του φίλος Μπάτουο, ο οποίος ζήτησε από τον ηγούμενο του ναού και τους υπόλοιπους μοναχούς να τον προσέχουν όσο μπορούν. Ο Μποντιντάρμα παρατήρησε ότι οι μοναχοί ήταν αδύναμοι και ασθενείς λόγω της σκληρής Βουδιστικής πρακτικής της Θερεβάντα. Αφού τους παρατήρησε για μικρό διάστημα κατάλαβε ότι οι μοναχοί είχαν χάσει επίσης το δρόμο τους και το αληθινό Βουδιστικό νόημα. Προσπάθησε να τους κάνει να καταλάβουν την απλότητα του δρόμου για τη Φώτιση. Τους δίδαξε τις απόψεις του, που υποστηρίζουν ότι η ανώτατη σοφία δεν είχε σχέση με την επίδοση, τα τελετουργικά ή μόνο την ανάγνωση των γραφών, αλλά αντιθέτως ότι προερχόταν από το βαθύ διαλογισμό και τη φυσική ζωή.

Ήταν αντίθετος με τα κινέζικα έθιμα επειδή τα θεωρούσε υπερβολικά τελετουργικά. Τους εξήγησε ότι το σώμα και η ψυχή είναι ενωμένα και ότι το ένα δεν λειτουργεί χώρια από το άλλο. Είπε ακόμα ότι στην αδύνατη φυσική κατάσταση, κανένας δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει την αυστηρή κατάρτιση, απαραίτητη να επιτύχει τον αληθινό διαφωτισμό.

Τέλος ενθάρρυνε τους μοναχούς για τις πολεμικές τέχνες και τους ενημέρωσε ότι θα τους δίδασκε έναν τρόπο για να καλλιεργήσουν το πνεύμα και να βελτιώσουν την υγεία τους.

Πριν από τον Μποντιντάρμα ο δάσκαλος Μπάτουο, ο ιδρυτής του ναού Σαολίν, δίδασκε το Βουδισμό του «μικρού οχήματος», στα Κινέζικα Σιάο Σινγκ (Xiao Xing), και Θερεβάντα (Theravada) στα Ινδικά, το οποίο ήταν μία αρχική μορφή του Ινδικού Βουδισμού που συμπεριλάμβανε την απελευθέρωση του εαυτού. Αυτή η περιορισμένη μορφή Βουδισμού περιελάμβανε πολλούς κανόνες (250 για τους άντρες, 500 για τις γυναίκες) που ήταν δύσκολο να εφαρμοστεί ακόμα και από τους μοναχούς. Το Χιάο Χινγκ Φο Τζιάο (Xiao Xing Fo Jiao), το κύριο δόγμα σχετιζόταν με την απελευθέρωση από το «εγώ» και οι Σαολίν μοναχοί έφταναν στη Φώτιση μέσω ενός δύσκολου δρόμου εξάσκησης και περιορισμών.

Ο επικεφαλής μοναχός του ναού Σαολίν φοβόταν ότι αυτή η διαφορετική μορφή Βουδισμού του Μποντιντάρμα, η οποία θεωρούσε το διάβασμα βιβλίων περιττό, θα κατέστρεφε τις παραδοσιακές απόψεις του μοναστηριού και γι’ αυτό του αρνήθηκε να μείνει στο ναό. Ο Μποντιντάρμα ζήτησε από τους μοναχούς να του βρουν ένα ήσυχο μέρος για να διαλογιστεί. Οι μοναχοί γνώριζαν τα τριγύρω βουνά και τον πήγαν σε μία μικρή σπηλιά σε μία απότομη κορφή του βουνού Σουνγκ στη σπηλιά Γου Ζου Φανγκ 五乳峰 (Wu Ru Feng) "Αιχμή των πέντε στηθών".

Η αφοσίωσή του στα πιστεύω του κέρδισαν το σεβασμό του ηγούμενου και έτσι του επιτράπηκε η είσοδος μετά από μερικούς μήνες. Κάθε μέρα θα ανέβαινε το βουνό για να εξασκηθεί στο διαλογισμό και το βράδυ θα κατέβαινε στο μοναστήρι για να ξεκουραστεί. Παρ’ όλα αυτά ο γέρο-δάσκαλος, δεν κατέβαινε πια στο μοναστήρι αλλά έμενε συνεχώς καθιστός κοιτώντας τον τοίχο της σπηλιάς με τα πόδια του σταυρωτά σε σιωπηλό διαλογισμό παρατηρώντας την εσωτερική φύση του. Εκτεθειμένος στην έντονη ηλιοφάνεια το καλοκαίρι και βαριά παγωνιά τον χειμώνα, οι μαθητές του ανακάλυψαν ότι ο ήλιος είχε κάψει τη σκιά του πάνω σε ένα βράχο της σπηλιάς. Αργότερα οι μαθητές αφαίρεσαν το βράχο και τον τοποθέτησαν ως έκθεμα στο ναό, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα ως απόδειξη του ζήλου που έτρεφε ο Μποντιντάρμα.