"Το Ξίφος Δυο Χεριών" - Σούαν Σόου Τζιάν 少林双手剑 (Shàolín Shuāng Shǒu Jiàn)
To ξίφος των δύο χεριών, Σούαν Σόου Τζιάν 少林双手剑 (Shàolín Shuāng Shǒu Jiàn) είναι ένα μεγάλο βαρύ σπαθί που κρατιέται με τα δυο χέρια. Τόσο οι επιθέσεις όσο και η άμυνα απαιτούν μια δυναμική κίνηση με όλο το σώμα που την "οδηγεί" το βάρος του ξίφους.
Εδώ ο ασκούμενος εκμεταλλεύεται την φυγόκεντρο δύναμη που παράγεται από την περιστροφή του ξίφους. Μπορεί να σαρώσει δύο ή και περισσότερους αντίπαλους ταυτόχρονα αλλά απαιτεί πολύ δύναμη στον χειρισμό του. Θεωρείται ο πρόγονος του Ιαπωνικού "Κατάνα", με την διαφορά ότι η λεπίδα του είναι διπλής κόψης αντί του Ιαπωνικού ξίφους που έκανε διάσημους τους Σαμουράι το οποίο είναι μονής κόψης.
Μιά άλλη έκδοχή του είναι το Μιάο Ντάο 苗刀 ή σπαθί της Ρεπουμπλικανικής Εποχής, με στενή λεπίδα, μακριά λαβή και συνολικό μήκος 1,2 μέτρα (47 ίντσες) ή περισσότερο. Το όνομα σημαίνει «σπάθα βλαστάρι», που πιθανώς αναφέρεται σε μια ομοιότητα μεταξύ του όπλου και ενός βλαστού ενός φυτού. Ενώ το Μιάο Ντάο είναι ένα πρόσφατο όπλο, το όνομα το συναντάμε σε μια ποικιλία προηγούμενων κινεζικών μακριών σπαθιών, όπως το Τζαν Μα Ντάο και το Τσανγκ Ντάο. Μαζί με το Ντα Ντάο, το Μιάο Ντάο χρησιμοποιήθηκε από ορισμένα κινεζικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Β' Σινο-Ιαπωνικού Πολέμου.
Ενώ το Μιάο Ντάο ασκείται σπάνια στις σύγχρονες κινεζικές πολεμικές τέχνες, ορισμένες σχολές Pi Gua Quan και Tong Bei Quan (στην γενεαλογία Guo Chang Sheng) και Xing Yi Quan εκπαιδεύονται με αυτό το όπλο.
Αν σας άρεσε αυτή η σελίδα, μοιραστείτε την!